برخی از رسانه‌ها با مقایسه حجم نقدینگی در دولت فعلی با دولت قبل برآنند تا نشان دهند، دولت روحانی در این زمینه همانند دولت قبل که بدتر از آن عمل کرده است. اگرچه برای متخصصان فن، این ادعا خالی از واقعیت است، اما بیان آماری که به‌کار گرفته می‌شود، به شکلی است که می‌تواند بر مخاطبان اثرگذار باشد. در اینجا بر آن نیستیم که عملکرد فعلی را در زمینه رشد نقدینگی بستاییم که همچنان آمار و ارقام از سطح مطلوب بسیار فاصله دارد؛ اما می‌خواهیم نشان دهیم که بانک مرکزی در دوره فعلی اثری معنادار و رو به بهبود را بر این متغیر گذارده است.
ممکن است کسی مدعی باشد که از شهریور 1388 تا شهریور 1392؛ یعنی در طول چهار سال از دولت قبلی نقدینگی از 212 هزار میلیارد تومان به 506 هزار میلیارد تومان رسیده و این یعنی 294 هزار میلیارد تومان، در حالی که نقدینگی در اردیبهشت امسال به 800 هزار میلیارد تومان رسیده؛ یعنی در یک‌سال و هشت ماه، دقیقا اندازه چهار سال دولت قبلی نقدینگی به‌وجود آمده است. تعجب نکنید؛ زیرا به همین شکل و سیاق استدلال می‌کنند. دولت روحانی در عرض یک سال و هشت ماه به میزان چهار سال احمدی‌نژاد نقدینگی ایجاد کرده است!
به جای آنکه بپرسند این میزان برابر یعنی چند درصد رشد نقدینگی، بر حجم آن تاکید می‌کنند. درواقع برای ارزیابی عملکرد باید پرسیده شود که پیش از این رشد نقدینگی چه روندی داشته و در دوره فعلی این روند به چه حالتی درآمده است. شهریور سال 1388، رشد نقدینگی 7/ 26 درصد بود – این در حالی است که اثر ریاست طهماسب مظاهری تا چند ماه قبل از این تاریخ خود را نشان می‌دهد، مثلا در اردیبهشت همان سال رشد نقدینگی 9/ 17 درصد بوده است- این رشد در طول چهار سال دولت پیشین به‌ظاهر تفاوت محسوسی ...
متن کامل بلاگ از مهدی طاهری را در آدرس زیر مطالعه کنید:
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر