علم بهتر است یا ثروت!
دنیای عجیبی است !هر چه تحصیلات بیشتر می شود، بیشتر از سرمنشا اصلی تولید پول و ثروت بدشان می آید. انگار پول ساختن با تحصیلات مغایرت دارد. دکتری اقتصاد خوانده ولی به غیر از چسباندن IS به LM و MR به MC آن هم فقط سر جلسه کنکور یا امتحان کار دیگری بلد نیست. دانشجوی ارشد حسابداری ، مدیریت و مالی است ولی سهام را در عمرش ندیده . بقیه رشته ها هم همینطور. اینکه چرا اینگونه است سر دراز دارد و مثنوی هفتاد من و عزیزان نظر دهند . ولی همه جا اینگونه است ؟ کینز و شخصیت های چند بلاگ آتی پاسخ می دهند.
اسطوره شماره 4 - جان مینارد کینز 1883-1946
اقتصاددان
عصاره نظر او: سرمایه گذاری کن نه سفته بازی.
کتاب پر فروش او: پیامدهای اقتصادی صلح ( 1919)
سخن برگزیده او: سرمایه گذاری فعالیتی است که بر اساس پیش بینی بازدهی دوره عمر دارایی انجام می شود ولی سفته بازی بر پیش بینی روانشناسی بازار استوار است.
شرح حال مختصر او: هر چند کینز به نظریه اقتصاد کلان خود مشهور است ولی در عین حال سرمایه گذار بزرگی بود. در دهه 1920 او یک سفته باز و قمارباز حریص بازارهای ارز و کالاهای اساسی بود . بعدها به دنیای سهام اسباب کشی کرد و همواره تلاش کرد از خلق حیوانی بازار های غیرعقلایی پرهیز کند. علیرغم سه بار زیان سنگین در سالهای 1920، 1929 و 1937، رکورد متوسط 16 درصد بازدهی سالانه برای دوره 1922 تا 1946 را به ثبت رساند.
پیشنهاد سرمایه گذاری او: سهام شرکتهای با مدیریت خوب را خریداری کنید.
توضیح اینکه در متون مالی ، فعالان بازار سرمایه را به سه دسته تقسیم می کنند: سرمایه گذاران که برای منافع بلندمدت دادوستد می کنند، سفته بازان که برای نوسانات قیمت کار می کنند و قماربازان که همه منابع لازمشان قرض است و برای نوسان کار می کنند.
برای استفاده از بحث و نظرات مطرح شده در این زمینه میتوانید به صفحه‌ی این بلاگ در ارشن مراجعه کنید:
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر