به گزارش پايگاه اينترنتي هيل،در حاليکه دولت اوباما تلاش مي کند که توافق اخير با ايران را به نمايندگان مردد کنگره آمريکا بقبولاند اما در اين حال چارچوب توافق حاصل شده تحت بررسي دقيق اين نمايندگان قرار دارد. بسياري از مفاد اين چارچوب توافقي حاکي از شکاف بين اهداف اعلامي اوباما در آغاز مذاکرات در هجده ماه پيش و نتايج به دست آمده است.
دمکرات ها و کاخ سفيد مي گويند که اين تغييرات نتيجه مذاکرات دشوار و در خواست زمان براي دادن اجازه به ديپلمات ها براي نهايي کردن توافق است.اما منتقدان جمهوري خواه مي گويند دولت عقب نشيني هاي وسيعي صورت داده و در برابر نتايجي کم به دست آورده است.
در اينجا پنج حيطه اي که در آنها دولت در زمان مذاکرات جريان موجود را تغيير داده است بيان مي کنيم:
1-ممنوعيت غني سازي اورانيوم:پيش از آنکه مذاکرات آغاز شود ،دولت اوباما و شوراي امنيت سازمان ملل از ايران خواستند که تمامي جريان غني سازي اورانيوم خود را متوقف کند اما چارچوب توافقي اخير به ايران اجازه ادامه غني سازي اورانيوم و توليد پولوتونيم براي کاربردهاي بومي را مي دهد.
مايکل سينگ مدير انديشکده واشنگتن در اين باره مي گويد:غني سازي در حد صفر از سال دو هزار و نه يک خواست کليدي بود. ما از صفر به اعدادي رسيديم که شمار آن همچنان افزايش پيدا مي کند.
منتقدان توافق نگرانند که هرگونه غني سازي مي تواند به سرعت به کاربرد نظامي بدل شود.اما مقامات دولت آمريکا اعلام کرده اند که توقف غني سازي هرگز يک هدف واقعي نبوده و به جاي آن يک عامل کليدي براي چانه زني به منظور مشاهده عقب نشيني هاي ديگر از طرف ايران بوده است.
يکي از مقامات ارشد دولت آمريکا در مصاحبه با نشريه وال استريت ژورنال گفت:به محض اينکه ما وارد مذاکرات واقعي با ايراني ها شديم به اين مطلب رسيديم که هرگونه توافق نهايي شامل برخورداري از برخي قابليت هاي غني سازي بومي مي شود اما به طور روراست بگويم که ما هميشه پيش بيني اين موضوع را مي کرديم.
رضا مرعشي مدير شوراي ملي آمريکايي ايراني و مقام پيشين وزارت خارجه آمريکا معتقداست که آمريکا بايد اين باج را براي پيشرفت مذاکرات مي داد و معتقد است :اين موضوع به منزله يخ شکن است.اين موضوع اجازه داد که مذاکرات ريشه بدواند.اين موضوع سبب شد که ايران عقب نشيني هاي کليدي داشته باشد و با بازرسي هاي سرزده از تاسيسات اتمي خود موافقت کند. به نظرم اين مهمترين موضوعي بود که سبب شد کشتي مذاکرات به گل ننشيند. زماني که مواضع آمريکا نرم شد اين موضوع به ايراني ها اين اجازه را داد که مواضع خود را نرم تر کنند.
2-محدود کردن سقف تعداد سانتريفيوژها به هزار و پانصد دستگاه:
دولت اوباما در ابتدا خواهان شمار محدودي از سانتريفيوژهاي ايران براي غني سازي اورانيوم و به تعداد پانصد تا هزار و پانصد دستگاه بود.اما مذاکره کنندگان آمريکايي از اين محدوديت ها عقب نشيني کردند و اجازه دادن که ايران شش هزار و صد و چهار سانتريفيوژ داشته باشد. تنها پنج هزار و شصت دستگاه از اين سانتريفيوژها اجازه غني سازي اورانيوم به غناي کم را در تاسيسات اتمي نطنز خواهند داشت.
سينگ کارشناس مسائل سياسي در اين باره ميگويد:شمار سانتريفيوژها از صدها به هزاران دستگاه افزايش يافت و سرانجام در پايان به شش هزار و يکصد و چهار دستگاه رسيد.
منتقدان توافق معتقدند که اوباما ...
در اينجا پنج حيطه اي که در آنها دولت در زمان مذاکرات جريان موجود را تغيير داده است بيان مي کنيم:
1-ممنوعيت غني سازي اورانيوم:پيش از آنکه مذاکرات آغاز شود ،دولت اوباما و شوراي امنيت سازمان ملل از ايران خواستند که تمامي جريان غني سازي اورانيوم خود را متوقف کند اما چارچوب توافقي اخير به ايران اجازه ادامه غني سازي اورانيوم و توليد پولوتونيم براي کاربردهاي بومي را مي دهد.
مايکل سينگ مدير انديشکده واشنگتن در اين باره مي گويد:غني سازي در حد صفر از سال دو هزار و نه يک خواست کليدي بود. ما از صفر به اعدادي رسيديم که شمار آن همچنان افزايش پيدا مي کند.
منتقدان توافق نگرانند که هرگونه غني سازي مي تواند به سرعت به کاربرد نظامي بدل شود.اما مقامات دولت آمريکا اعلام کرده اند که توقف غني سازي هرگز يک هدف واقعي نبوده و به جاي آن يک عامل کليدي براي چانه زني به منظور مشاهده عقب نشيني هاي ديگر از طرف ايران بوده است.
يکي از مقامات ارشد دولت آمريکا در مصاحبه با نشريه وال استريت ژورنال گفت:به محض اينکه ما وارد مذاکرات واقعي با ايراني ها شديم به اين مطلب رسيديم که هرگونه توافق نهايي شامل برخورداري از برخي قابليت هاي غني سازي بومي مي شود اما به طور روراست بگويم که ما هميشه پيش بيني اين موضوع را مي کرديم.
رضا مرعشي مدير شوراي ملي آمريکايي ايراني و مقام پيشين وزارت خارجه آمريکا معتقداست که آمريکا بايد اين باج را براي پيشرفت مذاکرات مي داد و معتقد است :اين موضوع به منزله يخ شکن است.اين موضوع اجازه داد که مذاکرات ريشه بدواند.اين موضوع سبب شد که ايران عقب نشيني هاي کليدي داشته باشد و با بازرسي هاي سرزده از تاسيسات اتمي خود موافقت کند. به نظرم اين مهمترين موضوعي بود که سبب شد کشتي مذاکرات به گل ننشيند. زماني که مواضع آمريکا نرم شد اين موضوع به ايراني ها اين اجازه را داد که مواضع خود را نرم تر کنند.
2-محدود کردن سقف تعداد سانتريفيوژها به هزار و پانصد دستگاه:
دولت اوباما در ابتدا خواهان شمار محدودي از سانتريفيوژهاي ايران براي غني سازي اورانيوم و به تعداد پانصد تا هزار و پانصد دستگاه بود.اما مذاکره کنندگان آمريکايي از اين محدوديت ها عقب نشيني کردند و اجازه دادن که ايران شش هزار و صد و چهار سانتريفيوژ داشته باشد. تنها پنج هزار و شصت دستگاه از اين سانتريفيوژها اجازه غني سازي اورانيوم به غناي کم را در تاسيسات اتمي نطنز خواهند داشت.
سينگ کارشناس مسائل سياسي در اين باره ميگويد:شمار سانتريفيوژها از صدها به هزاران دستگاه افزايش يافت و سرانجام در پايان به شش هزار و يکصد و چهار دستگاه رسيد.
منتقدان توافق معتقدند که اوباما ...
متن کامل بلاگ از مهدی طاهری را در آدرس زیر مطالعه کنید:
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر